Onder het nieuwe bv-recht heb je bij een bv, naast de normale eventuele privéaansprakelijkheden, ook uitkeringsbeperkingen. Keer je aan jezelf in privé uit (of aan een andere aandeelhouder) terwijl dat wettelijk niet is toegestaan óf keer je meer uit dan toegestaan, dan is de kans zeer aanwezig dat je voor de bijl gaat als het minder goed gaat met de zaak.
Vroeger was bestuurdersaansprakelijkheid in de bv nog een mythe, tegenwoordig is het aan de orde van de dag.
Dat had ik een vriend van mij ook verteld. Zakenman als hij is, had hij daarom zelf ook op internet gezocht over manieren om toch zijn privérisico af te dekken. Hij wilde zakelijk zo weinig mogelijk reserves aanhouden, terwijl hij in privé ook geen risico wilde lopen. Daarnaast wilde hij de voordelen van de eenmanszaak niet missen. Daarom had hij een omweg bedacht.
Hij wilde zijn eenmanszaak behouden. Wellicht weet je, dat een eenmanszaak géén scheiding van zakelijk en privévermogen inhoudt. Dat houdt onder meer in, dat zakelijke schuldeisers zich eventueel kunnen verhalen op je privébezittingen indien je niet betaalt.
Hoe wilde hij die eenmanszaak dan gaan gebruiken?
Hij had als idee, dat hij het geld uit de eenmanszaak zou doorstorten naar hemzelf in privé en daarna direct zou doorstorten als schenking naar zijn vriendin, waarmee hij samenwoont.
Komen er problemen in de eenmanszaak, dan zullen die schuldeisers hem in privé aanspreken. Dat heeft dan geen zin, want hij heeft in privé niets. Ze kunnen dus prima beslag leggen. Dat werkt dan niet automatisch door naar zijn vriendin, want dat wordt wettelijk gezien als een afgescheiden vermogen.
Dat had volgens hem een aantal voordelen:
Wel alle voordelen, geen nadelen volgens hem. Een verkapte bv-constructie met hoge muren om aansprakelijkheid vast te stellen.
Ondanks dat hij zijn verkapte bv een goed idee vond, vond hij het ook een goed idee om mij er nog even naar te laten kijken en dat was maar goed ook.
Zijn bedenksels klinken namelijk voor een juridische leek best aardig, maar hebben een aantal nadelen.
Om maar even wat te noemen:
Om de titel van deze paragraaf te beantwoorden: Nee. Het is geen goed idee om een eenmanszaak als verkapte bv te gebruiken op deze manier.
Schuldeisers worden tot op zekere hoogte beschermd. Logisch, want als schuldeisers geen bescherming hadden, dan zouden ze nooit meer iets op krediet willen leveren. Dat zou de economie aanzienlijke schade toebrengen.
Het omzeilen van die waarborgen is lastig, zo niet onmogelijk. Daarnaast is het vaak onethisch en af en toe zelfs strafbaar.
Wil je wettelijke waarborgen gaan omzeilen, dan raadpleeg altijd een jurist over de houdbaarheid van een dergelijke constructie, anders kom je later vrijwel gegarandeerd voor verrassingen te staan.
Wil je aansprakelijkheid beperken, dan kun je je het best aan de wettelijke mogelijkheden houden. De oprichting van een rechtspersoon zoals een bv en het naleven van alle regels is daarvoor in principe voldoende.
Wil je nog meer waarborgen, dan zou je eventueel een verzekering kunnen afsluiten tegen zakelijke aansprakelijkheid, bijvoorbeeld een beroepsaansprakelijkheidsverzekering (voor beroepsfouten die financiële schade toebrengen) of een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering (voor letselschade of zaakschade). Ga je immers zakelijk niet de boot in, dan hoef je je privé ook geen zorgen te maken.
Ten slotte, kun je je als bestuurder verzekeren tegen privéaansprakelijkheid door een bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering te nemen. Uiteraard zitten daar wel strenge eisen van de verzekeraar aan vast en kun je er bijvoorbeeld geen beroep op doen wanneer je opzettelijk de zaak op de fles laat gaan.
En absolute zekerheid? Die bestaat niet. Dat is nu juist een van de kenmerken van ondernemen. Kun je daar niet mee leven, dan kun je beter ergens in dienst treden.
